چند روز جلوتر و در گپي دوستانه با جمعي از اهالي سياست، به بررسي وضعيت آراي دو كانديداي اصلي و محوري انتخابات رياست جمهوري دهم آقايان احمدي نژاد و مهندس موسوي پرداختيم.

 هر كدام از حاضران ديدگاه و نظري داشتند؛بعضي ها آقاي احمدي نژاد را فاتح قله و تعدادي مهندس موسوي را برنده ماراتن انتخابات در 22 خرداد88 مي دانستند.نوبت كه به اين جانب رسيد عرض كردم :

   اگر انتخابات در هفته آينده مثلا روز جمعه 18/2/88 برگزار شود، موفقيت احمدي نژاد مسلم است ولي اگر 22 خرداد برگزار شود اين بستگي به فعاليت تبليغاتي  مير حسين در اين مدت و تيم همراه و مدافع او وخصوصا مناظرات راديوئي و تلويزيوني اي دارد كه در ايام تبليغات توسط صدا وسيما انجام مي شود.

  در ادامه گفتم : واقعيت اين است که احمدي نژاد در طول 4 سال گذشته با سفر هاي استاني،حضور در جمع مردم، توزيع سهام عدالت،دريافت نامه هاي مردم و دادن پاسخ حداقلي به  درخواست ها، ساده زيستي و پاك دستي ، سخن گفتن به زبان توده هاي مردم واحداث بنا هائي نظيرسالن هاي ورزشي و يك سري از كارهاي عمراني و دادن شعارهاي عامه پسند و مجموعه آن چه را كه از سوي اصلاح طلبان به عنوان حركات پوپوليستي نامگذاري شد، توانست توجه بخشي از لايه هاي مياني و پائين دست جامعه، روستائيان و حاشيه نشين هاي شهرهاي كوچك وبزرگ را به خود جلب كند.

 حتي بخشي از لايه هاي بالا دست كه وابستگي سياسي به جناح ها ندارند،به اين خاطركه وي را شخصي مقاوم در مورد انرژي  هسته اي مي دانند  از او حمايت مي كنند.

 اين در حالي است كه مهندس موسوي بعد از غيبت 20 ساله از صحنه سياسي و اجرائي كشور، با تاخير وارد عرصه انتخابات شد.اگر چه در كشور ما به خاطر تخريب هائي كه انجام مي گيرد دير وارد صحنه شدن در پاره اي از مواقع يك امتياز است به شرطي كه رقيب در نيمه راه  ( پايان دوره اول رياست جمهوري ) نباشد تا بتوان با رقيبي به رقابت برخاست كه او هم در ابتداي فعاليت انتخاباتي  باشد. به اين خاطر اگر مهندس 4 سال قبل يا 4سال بعد وارد عرصه انتخابات مي شد از شانس بيشتري برخوردار بود.

   آن چه كه مشخص است آراي احمدي نژاد از اين بيشتر نخواهد شد مگر اين كه حادثه اي خاص و غير قابل پيش بيني رخ دهد ويا اين كه در مناظرات تلويزيوني مانند دوره گذشته مخالفان او حركاتي انجام دهند و يا مطالبي از روي غرور و نپختگي سياسي به زبان آورند كه به نفع احمدي نژاد تمام شود در غير اين صورت تقريبا آراي او  ثابت خواهند ماند، ولي رقيب اصلي او اين شانس را دارد تا با حضور در اجتماعات مردمي - انتقادات مستدل و منطقي –به كارگيري نيروهاي خوشنام و بر خاسته از توده هاي مردم –به چالش كشيدن عملكرد 4 ساله احمدي نژاد در مناظرات تلويزيوني آراي خاموش و سرگردان جامعه وحتي بخشي از آراي احمدي نژاد را به سوي خود بكشاند. در غير اين صورت سرنوشت انتخابات به همان جائي ختم خواهد شد كه در مطلع اين نوشتار  براي 18 ارديبهشت 88  پيش بيني كردم .

   در اين ايام هر دو كانديداي محوري در نقطه حساس قرار دارند با تحركات حساب شده مي توانند جلب يا حفظ آرا نمايند و يا با حركات اشتباه و اظهارات نسنجيده با ريزش آرا روبرو شوند. از اين رو روز هاي سرنوشت سازبراي احمدي نژاد و موسوي در پيش است.