نزدیک به دو دهه از حیات نسل سوم احزاب سیاسی در کشورهای مردم سالار می گذرد که به ایدئولوژی زدایی روی آورده اند احزاب سیاسی این کشورها بر شکاف های اجتماعی استوار و منطبق شده اند برای نمونه اگر آمریکا دو حزب فراگیر دارد برای این است که دو شکاف اجتماعی دارد یکی نوادگان اشرافزادگان دیندار مهاجر به شمال آمریکا که مخالف برده داری بودند و امروز دموکرات ها را نمایندگی می کنند و دیگری گاوچران ها،اربابان برده دار و سفیدپوستان فقیر جویای ثروت در جنوب که جمهوری خواهان را نمایندگی می کنند این شکاف به اندازه ای تنش آفرین شد که به جنگ شمال و جنوب بر سر برده داری و...انجامید. کسانی که وجود تنها دو حزب در آمریکا را نشانه مردم سالار نبودن این کشور می دانند یا از بسترهای اجتماعی و تاریخی حزب ساز آمریکا چیزی نمی دانند یا عامدانه واقعیت را از مردم پنهان می کنند این پرسش پیش می آید در ایران که حزب نداریم آیا همین سازمان های نیم بند سیاسی بر شکاف های اجتماعی کشورمان همخوانی دارد؟امروز جریان اصولگرایی بخشی از مردم دیندار سنتی را نمایندگی می کند که خوانش جدید و نزدیک به حاکمیت را از دین،سیاست خارجی،آرمان های انقلاب و... دارد جبهه اصلاح طلبی بر خلاف همتایش رنگارنگ،متکثر و شناور است زیرا شمار نوسان پذیری از غیر اصولگرایان را در خود جای داده که بسته به شرایط جامعه بخشی از آنان را به مشارکت یا تحریم آن برمی انگیزاند همواره در هر انتخابات چند میلیون نفر هستند که نامزدهای دو جریان یاد شده نمی توانند پاسخگوی سلیقه و خواسته های ایشان باشند که نیاز به جریان سومی را در سپهر سیاسی کشور می طلبد که البته نادیده گرفته شده است

درود بر شما جناب یوسفی و درود بر حقیقت و واقعیت. ای کاش مردم ذره ای از گذشته و حال خویش درس بگیرند و آینده خود را ترسیم کنند. فرق است بین شور سیاسی و شعور سیاسی. در نبود تحزب و شعور سیاسی، شور سیاسی فراگیر بوده و محمول به مشارکت می گردد؟؟!! اما مشارکت مبتنی بر تحزب و شعور سیاسی اهمیت دارد. شما ظاهراً علوم سیاسی یا روابط بین الملل خوانده اید؟ موفق باشید مثل همیشه دوست عزیز

درود بر آرین گرامی ،کسی فراموش می کند که از همون آغاز چیزی نیاموخته باشد مردمی که حافظه تاریخی ندارند همانا نتوانسته اند رویدادهای سیاسی روزمره کشورشان را که از رسانه ها شنیده و خوانده اند را در ذهنشان واکاوی،دسته بندی،سامان دهی و سرانجام چارچوب بندی و پیش بینی پذیر نمایند گویی هر بار باید آزموده خود و دیگران را بیازمایند غافل از آن که پویش ها و کنش های سیاسی دولت و نیروهای اجتماعی را می توان با خواندن کتاب های علوم سیاسی درک کرد و با دقیق شدن در رخدادهای سیاسی روزانه کشور آن را در حافظه تاریخی نشانید فراموش نکنیم که پیشامدهای سیاسی هر جامعه ای در گذشته و آینده همان کشور یا جای دیگر کم و بیش تکرار می شود زیرا همه خودکامگان به دلیل شگردهای فرمانرانی مشابه شان از یک جاده به سرنوشت ناگزیر سرنگونی می رسند پس باور داشته باشیم آزموده را آزمودن خطاست و دلخوش نباشیم این بار با همه دفعات گذشته فرق می کند

درود بر شما آقای یوسفی که حقیقتی غیر قابل انکار را بیان کرده و حیف از اینکه ایرانیان حافظه تاریخی ندارند و از گذشته و تجربه خویش و جامعه خود درس نمی گیرند! گویی که دولتمردی و مملکت داری به مانند آزمایشگاه و آموزشگاهی شده است که باید از در تجربه و با هزینه های کلانی تحمیلی به جامعه و مردم از آن وارد شد...اما این شرط عقل و انصاف و تعهد به مردم و کشور نیست. قطعا روزی آیندگان حکایتی مشابه سلطان سنجر را برای نوادگانشان بازکو می کنند و تاریخ دگر بار تکرار می گردد....!

ما حزب سیاسی در کشورمون نداریم که از مردم عضو گیری کنه و به اون ها آگاهی سیاسی بده و مدیران و گردانندگان آینده ایران را پرورش بده و برای رسیدن به قدرت سیاسی با همتایانش رقابت کنه و همون مدیران آزموده اش را برای اداره کشور بگماره پس ناگزیر دانشگاه،رسانه های مستقل و نهاد های دولتی و ... به جای حزب این کار رو می کنند انسان های ناکارامد و کوچک از همین رهگذر بدون غربال شدن به سمت های کلان می رسند و کاری می کنند که امروز می بینیم وخامت اوضاع کشور حکایت سنجر شاه سلجوقیه که ازش به هنگام اسارت پرسیدند که دولت به اون قدرتمندی را چرا و چگونه از دست دادی؟ گفت: انسان های خرد را به کارهای کلان گماردم و کارهای کوچک را به انسان های کلان سپردم.انسان های بزرگ از انجام کارهای خرد ننگ داشتند و انسان های کوچک حتی اگر می خواستند هم نمی توانستند کارها را به سامان آورند و این چنین کارها رو به تباهی رفت و پریشان گشت. تا چه اندازه ایران امروز به ایران سلجوقی شباهت دارد و ساز و کار قدرت یابی افراد چقدر در این هفتصد سال گذشته دگرگون شده را باید از خودمون بپرسیم

موهوم بودن اشاره به مشخص نبودن نوار ابرازی و استنادی و مبهم بودن وضعیت اصالت یا عدم اصالت آن داشته و مستلزم بررسی و رسیدگی های بعدی و تخصصی می باشد. ضمن آنکه، نوار مزبور از حیق حقوقی جز ادله اثبات دعوی محسوب نمی شود

کجای این نوار موهوم بود برادر ریس قوه آقا جواد پرونده زمین خواریش هنوز رسیدگی نشده حالاپرونده آقا فاضل در کدام دادگاه جرات بررسی داره تازه علی آقا هم ریس قوه مجریه بشه !!!!!!!!!!!!

آقایان روسای قوای مقننه و مجریه در عمل توبیخ شدند؟ استیضاح وزیر مورد تائید قرار نگرفت! اظهارت رئیس جمهور و دفاعیات رئیس مجلس مورد انتقاد قرار گرفته و آقایان در مقام عذر خواهی و پیشمانی برآمدند، وزیر استیضاح شده، راهی مصر گردید و سپس، به معاونت اجتماعی رئیس جمهور ارتقاء یافت؟!

نمایندگانی چون مطهری و دیگران نیز در مقام ندامت نسبت به استیضاح برآمده و گفتند اگر می دانستیم چنین نمی کردیم و...؟! اینکه قانون اساسی چه تکلیفی را بر عهده وی و مجلس و نمایندگان گذارده مهم نیست...!

واقعاً هزینه های این همه کش و واکش و جنجال استیضاح با کیست و از جیب کدامین مردم باید پرداخت شود؟ تاریخا، چه باید گفت و نوشت....؟؟!!

پدیده نامبارک بگم بگمو در مجلس دیدیدم و فوران نگو، بگو، بکن را در قم دز بهم زدان سخرانی رئیس مجلس شاهد بودیم؟! واقعاً این است شان و جایگاه ایران و تمدن عظیم ایرانی و فرهنگ والای جهانی آن؟! هزینه های مُثله کردن اعتبار جهانی، تمدنی ایرانی و فرهنگ مدنی و انسانی و بین المللی ایرانی و ناکارآمدی روزافزون مسئولان با کیست و تا کجاست؟

بگم، بگو! بگم، نگو.....؟! وزیر معزول و ناکارآمد رفاه دولت حال شده معاون اجتماعی در دولت ناکارآمد تر از آن دولت؟! بگم، آتیه اون و وزیرش چی می شه؟! بگم، بگم، بگم، بگو، بگو، بگو....، اگه نگی میام بهم می زنما.....؟!

جناب ناقلای عزیز. نقد سازندنه نه تنها محترم بوده بلکه سودمند نیز هست. از اینکه با ارزیابی ناقلایی خویش- طرح دوستی با اینجانب ریخته اید و تجدید عهد قدیم فرموده اید از شما سپاسگزارم.! از انتقادات ورهنمودهای شما هم ممنونم. ولی توجه فرمائید که در آخرین کلمه کامنت شما همان غلط های ناقلایی هست : زت زیاد؟؟!!! یقیناً منظورتان عزت زیاد بوده که ....

جناب زمانی عزیز و باقلا از من ناقلا می شنوید اول از همه مثل من ناقلا شوید. پذیرش نکات ادبی و ضعف در نگارش هنر است و عزت می آورد و بندة ناقلا همه فن حریف و نوکر بی جیره و مواجب همیشه عادت به کوتاه آمدن دارم و قبول می کنم که این آقای سردبیر مال شما را کوتاه کرده و قصد سانسور هم نداشته و لذا اینجوری غلط غلوط در آمده و همه اش غلط های تحمیلی این سردبیر است که همین جوری آدما رو خراب می کند و توی جملات و کلمات آدم با بریدن و قطع کردن خرابی می کند. ایکاش همه اینایی که می نویسم واقعیت هم می داشت و داد سردبیر زحمتکش و حرف شنو و ادیب و شفیق و دوستدار فرهنگ و شنونده حرف های حق در نمی آمد که بابا ما فقط بعضی وقت ها بعضی جاها را می بریم که یقه ما رو اونجا نگیرند و جرمی را که امثال ناقلاها دوست دارند مرتکب شوند و عقده های توی دلشون رو علیه این و آن خالی بکنند را ما تقاص پس ندهیم. ولی آقای زمانی عزیز و باقلا خیلی از اونایی که نوشتم مال خودت بود و باور بفرمائید از مال من هم شما می توانید اینا رو کشف کنید. فقط حوصله می خواهد و بیکاری و وقت زیادی و قابل تلف کردن. از لطف بی حد شما ممنون و متشکرم و آغاز دوستی با دعوا را شکر می گذارم و استحکام آن را بیشتر می پندارم. زت زیاد.

سلام اگه احمدی نژاد یه کوچولو وجدان داشت به جای تکبر و غرور کاذب دلش به حال مردم میسوخت. ضمنا خودشو زده به نفهمی خوب از همه چیز اطلاع داره. آقای زمانی ایکاش هر کس جای خودش بود.

عجب ناقلایی هستید جناب ناقلا؟! مطلب را سانسور کردید و بهم ریختید و ما را به غلط نویس و اغلاط املائی متهم می کنید؟! اگر اینجانب چنین کردم چرا جناب ناقلا- آنرا اینگونه با غلط منتشر کرده اند؟! بفرمائید هر غلط چند ریال تا مزد غلط یابیتون بپردازیم؟ اما هزینه انتشار این غلط ها از سوی جناب ناقلا را نیز محاسبه نمائید. به هر حال لطف فرموده و ما شما را دوست می داریم جناب ناقلای فرهنگ دوست!

جناب آقای زمانی انشاء الله خوش به حال باشید و سلام ناقلایی مرا پذیرا و اما فرمودید وقت بگذارم و مفت و مجانی اغلاط انشائی که هیچ تفاوت مفهوم داری با اغلاط تایپی ندارند را برای شما ارسال نمایم تا شاید باور کنید که اغلاطی هم بوده است. حالا ناچارم برایتان مجانی کارهای ناقلایی بکنم.

1- اولاً در مورد اغلاط تایپی و اغلاط انشایی حتم بدانید تفاوت است و اغلاط تایپی گاهی به اغلاط انشائی منجر می شود ولی اغلب با اغلاط املایی شباهت دارند.

2- در جایی در پاراگراف دوم ذیل عنوان رئیس جمهور و سناریوی استیضاح وزیر تعاون فرمودید «و این کار نشان از استراق سمع غیر قانونی و استناد بدان و افشای غیر قانونی آن در صحن علنی مجلس تلقی می شود.» خودتان بفرمائید که این کار نشان از ... می تواند به تلقی می شود ختم شود یا باید می نوشتید نشان از ... دارد.

3- در بند چهارم ذیل همین عنوان مرقوم داشته اید: «بی توجهی وی به رای دیوان عدالت اداری و مواضع غیر قانونی این رئیس جمهورِ غیر قانونمند و ناقض قانون اساسی، صدای رئیس دیوان مزبور و انتقاد شدید وی را نیز به همراه داشته است :» آیا صدای رئیس ... می تواند به به همراه داشته است ختم شود؟ یا باید می نوشتید صدای رئیس ... وی را نیز در آورده است.

4- در ذیل عنوان «تحلیل حقوقی اقدام غیر قانونی احمدی نژاد در استیضاح شیخ الاسلامی» در پاراگراف سوم فرمودید «هیچکس نمی تواند اعمل خویش را وسیله اضرار ...» که استحضار دارید یک غلط تایپی در آن وجود دارد که غلط املایی است و آن اعمل است که قطعاً منظورتان اعمال بود.

5- در پاراگراف پنجم ذیل همین عنوان فرمودید «پس، استناد به یک فیلم موهوم، مجهول و غیرشفاف ابرازی از سوی وی و افشای غیر قانونی آن که خود نشان از نقض قانون و قانون شکنی او به عنوان مجری قانون اساسی چرا و چگونه باید به مجلس ارائه گردد؟» استناد به فیلم ... ابزاری؟؟؟ و نیز نوع سوال کاملاً اشکال دارد مرجع فعل نامشخص است و چرا و چگونه باید به مجلس ارائه گردد؟ با مبتدای قبلی سنخیت و هماهنگی ندارد.

6- در پاراگراف یازدهم ذیل همین عنوان آورده اید «که نشان از همان سطحی نگری و اندیشه های خرد و غیر دیپلماسی و قانون گریزی مجدد رئیس جمهوری و به بازی گرفتن مجلس شورای اسلامی و افکار عمومی دارد!» خودتان بفرمائید اینگونه جمله نویسی در کدام آئین نگارش آموزش داده شده است؟

7- اگر دوست دارید ناقلا می تواند به بقیه قسمت ها هم بپردازد. توی یکی از پاراگراف ها چندین بار پی در پی بدون هیچ دلیلی از «نیز» استفاده کردید که پیدا کردن آنها بر عهده خودتان باشد ولی اگر نتوانستید پیدا کنید و حوصله نداشتید بفرمائید ناقلا باز هم مجانی اینکار را برایتان انجام دهد. آخر شما حقوقی هستید و حیف است وقتتان برای این تصحیحات تلف شود. ارادتمند ناقلا

ضمن سپاس و تشکر از همه خوانندگان محترم و تقدیر از اعلام نظر های بی شائبه و محترمانه شما و سایت مازندنومه. جناب ناقلای عزیز! اشاره به برخی غلط های مشهود در مقاله اصلی فرموده اید؟. مزید امتنان است به آدرس اینترنتی اینجانب لطفا ایمیل فرمائید تا در صورت احراز، اصلاح شود. اما متن حاضر، چکیده متن کامل ارسالی برای مازندنومه بوده که به تشخیص سر دبیر محترم و فرهنگ دوست مازندنومه، بخشی از آن جرح و تعدیل شده یا بعضا تغییر یافته است. شاید اشاره شما ناشی از این تغییرات باشد. اشتباه تایپی و انشائی در صورت وجود یا صحت ادعای شما- هر دو از یک جنسند، تمایز شما مفهوم نیست!

اگر اینجانب برای خوانندگان محترم طبق نظر نادرست شما اهمیتی قائل نبودم، عمده وقت حرفه ای خویش را صرف تحقیق و نگارش و اطلاع رسانی، فرهنگ سازی و آموزش در حوزه حقوق شهروندی و حقوق مردم ، حقوق رسانه، حقوق محیط زیست و ....نمی گذراندم و به مانند بسیاری از همکاران، صرفا در مقام تحصیل مال یا حق الوکاله های متعدد می بودم؟ این قضاوت منصفانه نیست؟!.

به خوبی مستحضرید صرفا در مازندنومه شاید بالغ بر 30-40 مقاله از اینجانب در موضوعات مشابه منتشر شده است که به معنای عدم تائید نظر شماست! ضمنا از اینکه ما حقوقدانان را به سان ناقضان آگاه حقوق فرض نموده اید از شما سپاسگزارم، اما این یک ادعای صرفا ناقلائی است و شنونده باید عاقل باشد...؟!

با تشکر از این همه جسارت و قدردانی از اینکه قلم نویسندگانی مثل شما باعث می شود تا ملت ما هوشیارتر شده و عمیق تر به مسائل نگاه کنند. به امید روزی که تک تک ما و مسئولان کشور عمل به قانون را فرا بگیریم و نه اینکه فقط شعار بدهیم.

نقض قانون اساسی و قوانین عادی در هر دو طرف وجود دارد. نقض های مکرر قانون توسط رئیس جمهور حاصل عقده های ناتوانی در برخوردها است و نیز حاصل تجربه ای است که از مناظرات با کاندیداهای رقیب بدست آورده بود. ملت در آن زمان توسط کیسه های سیب زمینی و پخش پول سهام عدالت و بعد هم پخش پول هدفمندی یارانه ها دین و مملکت خود را با دنیای رئیس جمهور و تیم ایشان معامله کرد و الآن چوب همان معامله ای را می خورد که خیلی ها به خاطر خیلی چیزها در برابر آن سکوت کرده بودند. مقاله نویس محترم هم که می خواهد مطلب حقوقی در برابر کارکرد رئیس جمهوری بنویسد بهتر است مواظب اغلاط املایی و انشایی خود باشد تا نگویند که سواد نوشتن درست و حسابی را ندارد. البته در کامنت نویسی هایی که به طور مستقیم صورت می گیرد ممکن است اشتباهات تایپی اتفاق بیفتد ولی در مقاله اصلی غیر از اشتباهات تایپی نباید اشتباهات انشائی و ادبیاتی وجود داشته باشد که نشان می دهد نویسنده برای خواننده اهمیت کمی قائل است. به هر حال از قدیم گفته اند که حقوق دانان هم بزرگترین ناقضان حقوق هستند و دزدان با چراغی هستند که کالاهای خود را گزیده تر می برند. این هم فرمایش ناقلایی ما.

روز در مجله مرحوم گل آقا نوشته شده بود: دو ضرب در دو می شود پنچ! شاه غلام اعتراض کرد! اما بهش گفت : کی به کیه؟! به راستی، این چنینه! فرمول ها هم ظاهراً تو این جامعه عوض می شن! آقای سر دبیر یک وقت شما رئیس جمهور نشیدا ! البته بعید نیست....

تشکر از نویسنده یادداشت که ابعاد حقوقی قضیه را روشن نمودند.مقاله جسورانه و جالبی نگاشتید استاد زمانی

مازندنومه هم عجب مقالات حقوقی جدی و مهمی داره؟ ای کاش سایت ریاست جمهوری از توان و اندیشه و مدیریت این سایت برخوردار می شد. از شما ممنونم جناب سردبیر

تشکر از نویسنده که همواره از دریچه حقوقی به ماجراهای استان و کشور می نگرند.آفرین به شما

این هم مبحث حقوقی ماجرا.احمدی نژاد هم اخلاق را باخت هم قانون شکنی کرد.

هزینه های کمرشکن با ملت است!