رئیس جمهور شدن به قیمت سرنوشت مردم و مملکت! چرا؟
يادداشتي از: دكتر ميلاد محقق،استاد دانشگاه هاي تهران،متولد رامسر
در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تشکیل دولت های متعدد،از یکم تا دهم،رویدادهای مختلفی را از روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شاهد بوده ایم که حوادث اخیر در نوع خود کم نظیر بود.
صرف نظر از همه مسائلی که در محتوا و ظاهر مسئله وجود دارد قصد داریم تا به نکته ای ارزشمند در ارتباط با انتخابات و جریانات قبل و بعد از آن، بپردازیم.
به طور طبیعی قبل از برگزاری انتخابات که همه کاندیداها و هواداران آنها سرگرم تبلیغات با شیوه های مختلف برای موجه تر جلوه دادن خود به افکار عمومی هستند ممکن است تخلفاتی هم صورت گیرد و حتی ممکن است از دایره اخلاق هم خارج شوند زیرا هم کاندیداها و هم هواداران آنها در شدیدترین التهابات جسمی و روحی ناشی از داغ شدن فعالیتهای تبلیغاتی هستند و در این شرایط کیفیت سیستم کنترل و مراقبت رفتاری افراد مورد بحث، به پایین ترین حد خود کاهش می یابد که این خود یکی از موارد نا مطلوب رقابتهای تبلیغاتی به شمار می رود.
اما پس از برگزاری انتخابات و شمارش آرا، زمانی که یکی از کاندیداها به عنوان پیروز میدان رقابت معرفی می شود رفتار کاندیداهای دیگر که نتوانستند صاحب بیشترین آرا برای کسب مقام ریاست جمهوری شوند برای سرنوشت مردم و مملکت می تواند سرنوشت ساز باشد.
در این هنگام دغدغه همه افراد جامعه باید مردم و مملکت باشد و برای پیشبرد اهداف ملی همه باید در کنار هم به سعی و تلاش و کوشش بپردازند تا اوضاع فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و سیاسی کشور روز به روز بهتر شود.اما آیا چنین امری اساسا اتفاق می افتد؟
آنچه ما تاکنون شاهد بودیم بدین قرار است که کاندیداهای رقیب و هواداران شان به جای استراتژی همکاری و کمک برای سازندگی مملت و بهبود اوضاع مردم، راه عدم همکاری را می پیمایند چرا که به زعم آنان اگر به کمک دولت بشتابند در پایان دوره چهارساله کارنامه مطلوبی از مجموعه دولت بر جا می ماند و مردم با مشاهده نتیجه مثبت عملکرد دولت برای بار دوم به رئیس جمهور موفق رای می دهند و بدین ترتیب آنها یعنی رقبا از غافله عقب می مانند.
البته برخی نیز به عدم همکاری رضایت نمی دهند و با اجرای عملیات تخریبی علیه دولت، سعی در ناکارآمد نشان دادن فعالیت های رئیس جمهوری و اعضای هیئت دولت می کنند و حتی وخیم تر از آن، کلیه موارد منفی مربوط به عملکرد دولت را جمع آوری می کنند تا در روزهای پر تب و تاب تبلیغات قانونی، علیه دولت مطرح کنند و از این طریق جایگاه خود را نزد افکار عمومی بهبود بخشند.
نمونه موارد فوق را در دوره های گذشته شاهد بودیم و با یک حساب سرانگشتی می توانیم به نتیجه شیرین این محاسبه برسیم که اگر در زمان های پس از اعلام پیروزی انتخابات همه دست به دست هم می دادند تا دولت را یاری کنند هم اکنون شاهد چه وضعیتی از مسائل فرهنگی ، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بودیم.
پس اشکال کار در این است که برخی می خواهند ابتدا رئیس جمهوری شوند و یا به سمتی در دولت نائل گردند و آنگاه به خدمت برای کشور و مردم بپردازند و بيچاره مردم كه سي سال در انتظار بهبود اوضاع خود هستند.
آيا ادامه اين راه مي تواند به صلاح و مصلحت كشور باشد؟ و آيا اگر اين اخلاق بد تصحيح نشود ما مي توانم در انتظار آينده اي درخشان باشيم؟
انتظار مردم از كساني كه در شرايط اشاره شده قرار مي گيرند آن است كه تنها مصالح مردم و كشور را ببينند و از پرداختن به اميال شخصي اكيدا پرهيز نمايند زيرا سرنوشت آنها در دست زمامداران است و آينده كوتاه مدت،ميان مدت و بلند مدت نيكو داشتن، حق مسلم مردم است. drmohaqeq@gmail.com
- يکشنبه 14 تير 1388-0:0
با سلام خدمت دوستان عزيزي كه به مطالبم توجه فرموده و اعلام نظر داشتند.
اگر با دقت بيشتر به مطالبم توجه فرماييد در خواهيد يافت كه منظور اصلي من براي نوشتن مطالبي مانند اين مطلب نه تنها دانش و نه بينش بلكه روش اجراي مجموعه دانش و بينش است و بايد توجه داشته باشيم كه اكنون در دهه چهارم انقلاب قرار گرفته ايم و اين موضوع در علم سياست و بر اساس بررسيهاي انجام گرفته بر سير تحولات سياسي ايران از گذشته تا كنون داراي معاني عميقي مي باشد كه نمي توان در اين رسانه آنها را گشود.
بنابر اين به اندازه توان خود به ارائه مطالب مي پردازم و بيشتر از اين كه لازمه آن پرداخت هزينه هاي هنگفت سياسي و اجتماعي است كه فعلا مقدور نيست.
العاقل يكفي بالاشاره.
در خانه اگر كس است يك حرف بس است.
بهر حال خوشحالم كه در اين شبكه مجازي با همديگر سخن مي گوييم و به همت همه و ياري خدا روزي شاهد بالندگي كامل فرهنگي-سياسي - اجتماعي و اقصادي كشورمان باشيم.
ارادتمند شما:محقق - يکشنبه 7 تير 1388-0:0
در پاسخ به كاربري به نام "روجا"
باسلام در ارتباط با اينكه فرموديد كه تاييد شوراي نگهبان براي قطعي شدن نتيجه انتخابات نياز است؛ كاملا حرفتان صحيح است. اما در ادامه بحثتان از قانونگرايي و انصاف دور شده است. انتخابات مجري اي به نام " وزارت كشور " و ناظري به نام " شوراي نگهبان " دارد كه براساس قانون اساسي موظف به اخذ آرا و صيانت از آن هستند. كاربر گرامي! دموكراسي به اين معنا نيست كه هرجايي قانون به سود ما عمل كرد آنرا قبول داشته و هرجايي كه نفع ما در قانون نيست آنرا بي اعتبار بدانيم. دموكراسي به اين معنا نيست كه هر باري مردم ، ما را پذيرفتند بگوييم صحيح است. و اگر مردم خواستند با ما مخالفت كنند آنرا رد كنيم. دموكراسي يعني آنكه در چارچوب قانون هر كس از آزادي هاي خودش برخوردار باشد. از اينكه فرموديد مردم نتيجه را قبول نخواهند كرد؛ كاملا در اشتباهيد! مردم هميشه پايبندي خود به قانون را نشان داده اند. شما فكر نكنيد مردم فقط همان كساني هستند كه با شما رفت و آمد دارند. ملت ايران يعني هر ايراني در سراسر اين جهان خاكي! چه در شهر چه در روستا! چه عشاير و چه مقيم خارج از كشور! چه دانشجو و چه دانش اموز و طلبه و بازاري و كشاورز و راننده و فرهنگي و كارمند و همه وهمه! متاسفانه بزرگترين مشكل آقاي مهندس موسوي و حاميان محترم ايشان آن است كه فقط خود و اطرافيانشان را مي بينند. تا جايي كه خانم رهنورد گفته است : ما هر جا مي رفتيم حاميان ما از حاميان دكتر احمدي نژاد بيشتر بوده است! اين در حالي است كه آقاي مهندس موسوي معمولا در يك سالن سرپوشيده صحبت مي كرد ولي دكتر احمدي نژاد در يك ورزشگاه فوتبال!(مثل ساري) به ياد داشته باشيم همين شوراي نگهبان با تاييد آراي مجلس ششم ، راه قدرت گرفتن اصلاح طلبان را مسدود نكرد. يادمان باشد همين شوراي نگهبان با تاييد آراي رياست جمهوري هفتم و هشتم زمام قوه مجريه را بنا به راي مردم به اصلاح طلبان سپرد؛ حالا ما را چه شده كه شوراي نگهبان را سپر بلاي ناكامي خود قرار مي دهيم؟ يادمان نرود كه آقاي مهندس موسوي در شعار هايشان مي گفتند : (( ادب مرد به از دولت اوست )) مي گفتند (( آمده ام تا از دورزدن قانون، جلوگيري كنم)) مردم حافظه خوبي دارند! كاري نكنيم كه بي قانوني ما چهره اي ناپسند از ما در جاودانه تاريخ برجاي گذارد. - شنبه 6 تير 1388-0:0
با سلاو احترام خدمت جناب آقای دکتر محقق الحق و الانصاف در دوره خاصی از تاریخ قرار تاریخ قرار داریم .ای کاش این چنین که جنابعالی فرمودید این رفتارها ، عملکردها و همکاری ها انجام می پذیرفت . قرآن کتاب خدا ، احادیث پیامبران ، خطبه های معروف نهج البلاغه و در پایان وصیت نامه امام ره مورد توجه و تامل قرار می گرفت . که همانا رهایی بخش از تمامی بن بست ها در امور سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی است .
خطبه 5
آگاهي از فتنهها
آنگاه كه پيامبر عزيز - درود خدا بر او و خاندانش - به ملكوت اعلي پيوست ابو سفيان، عبّاس را پيش انداخت تا به بهانه بيعت با امام، فتنه آغازد. آن حضرت چنين فرمود:
اي مردم، امواج فتنه را با كشتي نجات بشكنيد، و راه اختلاف و درگيري را سدّ كنيد، و تاج كبر و غرور را از سر برگيريد. پيروز آن كس كه به پشتيباني ياران بپا خيزد و گر نه آرام گيرد و راحت گذارد، كه اين خلافت و رياست، گندابهاي را مانَد و يا لقمهاي گلوگير و مرگ آور باشد. اكنون زمان قيام نيست، كه ميوه نارس چيدن، چون كشت در زمين غير، بهره بيگانه است. اگر از خلافت سخن گويم، شيفته آنم خوانند و اگر دم فرو بندم، هراس از مرگ را به من بندند. دريغا چه دور است اين نسبت، پس از آن همه جبهه و جهاد به خدا سوگند، فرزند ابو طالب با مرگ مأنوستر از كودك به سينه مادر است. نه، چنين نيست. سكوت من از دانشي است كه اگر آن را آشكار سازم، پريشان و بيتاب شويد همان گونه كه ريسمان در چاه عميق به شدّت لرزد و تعادل از كف دهد
مشتاق دیدار مجدد.. - پنجشنبه 4 تير 1388-0:0
با تشکراز دکتر گرامی.شما بگونه ای از انتخابات امسال برداشت نموده اید که احمدی نزاد پیروز شده است درحالیکه نظر شورای نگهبان اعلام نشده است و برفرض تایید که به احتمال زیاد تایید میشود مردم ایران ان را قبول نداشته و عقیده بر تقلب گسترده و تاریخی خواهند داشت.
- چهارشنبه 3 تير 1388-0:0
با سلام به دکتر عزیز لازم است به اطلاع ان بزرگوار برسد که یک طرف ماجرا هم به کاندیدای پیروز و قلع و قمع دیگران با نام مهرورزی مربوط میشود که مورد عنایت شما قرار نگرفته .